ارزشگذاری اقتصادی طبیعت گردی در ایران (مطالعه موردی ناهارخوران گرگان)

طبیعت¬گردی یکی از شاخه¬های گردشگری است که مبتنی بر جاذبه¬های طبیعی است. شناسایی مناطق مستعد طبیعت¬گردی و برنامه¬ریزی برای این مناطق، به منظور جذب علاقمندان و ایجاد امکانات زیر¬بنایی برای آنها از جمله راهکارهای توسعه صنعت طبیعت¬گردی است. در این مطالعه برای ارزشگذاری اقتصادی طبیعت¬گردی در ایران از روش آزمون انتخاب و برای برآورد پارامترهای این روش از مدل لاجیت شرطی و لاجیت با پارامترهای تصادفی استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش میدانی و با روش نمونه¬گیری بر اساس انتخاب از 339 گردشگر پارک ناهارخوران در سال 1393 جمع¬آوری گردید. نتایج مدل لاجیت شرطی و لاجیت با پارامترهای تصادفی نشان داد که گردشگران حاضرند برای بهبود در وضعیت ویژگی¬های مطرح شده برای پارک ناهارخوران هزینه پرداخت کنند. میزان تمایل به پرداخت گردشگران برای ویژگی¬های کمک به پایداری جنگل، بهداشت محیط رودخانه، تسهیلات گردشگری و کاهش آلودگی صوتی به ترتیب برابر با 3567، 2219، 1145 و2311 ریال به ازای هر بازدید است. همچنین نتایج نشان داد که مهم¬ترین ویژگی از دید گردشگران کمک به پایداری جنگل می¬باشد. بنابراین توجه به اولویت¬بندی ویژگی¬ها از دید گردشگران و همچنین میزان تمایل به پرداخت آنها برای هر یک از ویژگی¬ها می¬تواند به مدیریت هر چه بهتر این پارک کمک نماید.